Grudzień 2016 - Tu i teraz

Grudzień to dla mnie czas rozdwojenia jaźni. Czas pełen magicznych chwil i czas niekończącej się gonitwy jednocześnie. Z jednej strony to uwielbiam, a z drugiej nie cierpię. Muszę przyznać, że domowy kalendarz adwentowy spisał się u nas na medal - pozwala nam powiedzieć: STOP! - przerwać to, co akurat robimy i zająć się wycinaniem śnieżynek z papieru albo malowaniem świątecznej kolorowanki razem z dzieckiem. Może Perfekcyjna Pani Domu mogłaby zabrudzić gdzieniegdzie u nas w domu swoją białą rękawiczkę, bo sprzątanie przy dzieciach to iście syzyfowa praca, ale przynajmniej Adi będzie miał fajne wspomnienia z okresu świątecznego. Czytamy dużo świątecznych książeczek, gazetek, choinka też jest pod dziecko i wiszą na niej cukierki, a co :).

Z dekoracjami w tym roku nie poszalałam, ale kilka jest:

 Taką prześliczną choineczkę zrobił Adi w przedszkolu:

Wigilia w przedszkolu była na słodko:

Chłopcy przebrani byli za Bałwanki, dziewczynki za Śnieżynki. W szoku byliśmy, jak ślicznie dzieci

śpiewają piosenki po angielsku. Adrian swój wierszyk powiedział bez zająknięcia się :).

Grudzień to też moje urodziny. Adrian mnie zaskoczył - w tajemnicy powiedział tacie, że chce mamie kupić coś słodkiego w prezencie. "Mamusiu, ale podzielisz się?":)

Od jutra czeka mnie maraton kuchenny - na mojej głowie standardowo pieczenie ciast dla całej rodziny. Nikt inny się za to nie bierze, bo tylko mi wychodzi to tak dobrze :).

I tylko szkoda, że nie będzie już krokietów mojej Babci...